REKLAMAtłumaczenia biuro tłumaczeń 123tlumacz.pl
PALIWA Coface: Analiza skutków zmienności cen ropy naftowej na Bliskim Wschodzie i w...

Coface: Analiza skutków zmienności cen ropy naftowej na Bliskim Wschodzie i w Afryce

Dywersyfikacja to jeden z wielu skutków wahań cen ropy naftowej dla producentów z Bliskiego Wschodu i Afryki

  • Po spadku poniżej 15 USD w połowie kwietnia średnie ceny ropy Brent powróciły do średniego poziomu 41,7 USD w skali 2020 r. (dla porównania: 64,3 USD w 2019 r.). Oczekuje się, że w 2021 r. średni poziom wyniesie 60 USD.
  • Wyższą zależność od ropy naftowej pod względem udziału w PKB posiadają kraje takie jak Oman, Iran, Angola, Kongo i Gwinea Równikowa.
  • Bliski Wschód skupia niemal połowę potwierdzonych światowych zasobów ropy naftowej oraz 65 proc. potwierdzonych zasobów OPEC. Pomimo wdrażania programów dywersyfikacyjnych większość krajów bliskowschodnich pozostaje zależna od ropy naftowej pod względem eksportu, przychodów budżetowych i PKB. Pomimo odbicia się cen w 2021 r. saldo rachunków publicznych tych krajów będzie nadal ujemne, a jednocześnie wzrośnie ich wskaźnik relacji długu publicznego do PKB.
  • W rejonie Zatoki Perskiej przychody z węglowodorów stanowią od 50 do 80 proc. całkowitych wpływów budżetowych i od 20 do 90 proc. całkowitego eksportu. Poziom uzależnienia produkcji krajowej od sektora węglowodorowego utrzymuje się w przedziale od 20 do 50 proc.
  • Znaczenie Afryki w światowej branży naftowo-gazowej, pomimo wyróżniającej się pozycji kilku krajów, jest niewielkie. Kontynent ten posiada odpowiednio 7,2 proc. i 7,5 proc. znanych światowych rezerw ropy naftowej i gazu oraz generuje 8,9 proc. i 6 proc. ich produkcji, 10,2 proc. i 9,1 proc. ich eksportu oraz 4,2 proc. i 3,8 proc. ich zużycia.
  • Na eksport przeznacza się 75 proc. wyprodukowanej ropy naftowej, a wszystkie kraje afrykańskie z wyjątkiem czterech (Algierii, Wybrzeża Kości Słoniowej, Konga i Nigru) są importerami netto produktów ropopochodnych.
  • Choć ropę naftową i gaz wytwarza się w dwudziestu państwach afrykańskich, to za ponad 80 proc. kontynentalnej produkcji odpowiada pięć z nich: Algieria, Angola, Nigeria, Egipt i Libia (w tym ostatnim przypadku dotyczy to normalnych czasów, ponieważ na większą część 2020 r. wstrzymano zarówno produkcję, jak i eksport).
  • Zróżnicowanie pod względem wzrostu pomiędzy rokiem 2019 a rokiem 2020 będzie znaczne w tych krajach, gdzie ropa naftowa i gaz odgrywają kluczową rolę w gospodarce, czyli w Algierii (95 proc. eksportu, 52 proc. wpływów do budżetu, 25 proc. PKB), Czadzie (odpowiednio 59 proc., 30 proc. i 13 proc.), Kongu (80 proc., 63 proc. i 61 proc.) i Nigerii (90 proc., 55 proc. i 8 proc.).
  • Wiele przedsięwzięć inwestycyjnych w sektorze węglowodorów odłożono na później, realizacja innych się opóźnia. Na ogół jednak nie kwestionuje się ich zasadności, szczególnie jeśli chodzi o gaz, który uważa się za najbliższy energetyce odnawialnej.
  • W przypadku niektórych krajów energia odnawialna stanowi istotne źródło dywersyfikacji (Zjednoczone Emiraty Arabskie, Arabia Saudyjska), podobnie jak turystyka, finanse, transport i budownictwo (Katar, Zjednoczone Emiraty Arabskie), rolnictwo, leśnictwo oraz inne gałęzie przemysłu wydobywczego (Kamerun, Czad, Kongo, Gabon).
  • Zagraniczni inwestorzy – czy to z branży tradycyjnych lub odnawialnych źródeł energii, czy to spoza niej – będą wrażliwi na jakość otoczenia biznesowego, które w wielu krajach jest problematyczne.
Exit mobile version