Koszty energii zależne od grupy taryfowej

ceo (3)

Najlepszym sposobem na znalezienie oszczędności w firmie jest kontrola struktury zużycia energii. Weryfikację kosztów przedsiębiorca może przeprowadzić samodzielnie, badając nie tylko zużycie energii elektrycznej, ale również wody, ciepła i gazu. Bardzo miarodajne jest przeprowadzenie audytu energetycznego, w trakcie którego dokonuje się dokładnego przeglądu zużycia mediów, instalacji wewnętrznych, sieci, ogrzewania, a nawet kanalizacji. Pozwala to nie tylko na dobór odpowiedniej taryfy, ale także na zaprojektowanie inwestycji powodujących wzrost efektywności energetycznej przedsiębiorstwa. Niewielu przedsiębiorców wie, że często wystarczy dobrać odpowiednią grupę taryfową, aby znacznie obniżyć wydatki. Warto o tym pomyśleć zwłaszcza teraz, przed nadejściem sezonu zimowego, kiedy pobór energii wzrasta drastycznie, co wpływa na znaczne podwyższenie rachunków.

Dla kogo jaka grupa taryfowa?

Urząd Regulacji Energetyki wyszczególnia grupy taryfowe, które oznaczone są symbolem litery i cyfry. Grupa taryfowa A przeznaczona jest dla dużych podmiotów, np. hut, stoczni i kopalni. Zasilane są one z sieci wysokiego napięcia, wynoszącego od 110 kV. Grupę B wybierają instytucje, które mają własne układy pomiarowe, np. szkoły, centra handlowe, obiekty rekreacyjno – rozrywkowe, fabryki. Grupie C przypisani są zazwyczaj mali i średni przedsiębiorcy, jak sklepy, czy restauracje. Korzystają one z sieci niskiego napięcia do 1 kV. Grupę G stosują głównie gospodarstwa domowe, ale także lokale mające charakter zbiorowego zamieszkania, jak np. akademik.  Grupa taryfowa R to stawki opłat stosowane w rozliczeniach z odbiorcami bez liczników, ustanawiana jest dla tymczasowego miejsca poboru prądu, często przy pracach budowlanych.

Ceny dla konkretnej grupy taryfowej precyzuje wartość mocy umownej – gdy jest mniejsza, niż 40 kW, ma symbol „1”, gdy większa – symbol „2”. Wielkość opłaty zależy także od przyporządkowania do jednej z trzech rozliczeniowych stref czasowych, gdzie „1” to jednostrefowa, czyli stawka stała przez całą dobę, „2” – dwustrefowa – i „3” – trzystrefowa – tutaj doba dzieli się na pory godzinowe. Dla przykładu: jeśli wybierzemy grupę dla małych i średnich przedsiębiorców, gdzie wartość mocy umownej będzie mniejsza niż 40 kW i będziemy się rozliczać dwustrefowo, symbol naszej grupy to C 12.

Dobierz grupę taryfową, zyskasz pieniądze

Grupa taryfowa powinna być dostosowana do profilu działalności i nie należy tutaj skupiać się wyłącznie na cenie, ale także na zużyciu energii w określonych godzinach. Jak mówi ekspert spółki Energia Dla Firm, Jacek Dudek:  – Małe i średnie przedsiębiorstwa najczęściej wybierają grupę C11, w ramach której – energia elektryczna w ciągu doby rozliczana jest na podstawie jednolitej stawki bez względu na porę dnia. Jeśli wielkość zużycia energii w naszej firmie jest zmienna w ciągu doby, warto zastanowić się nad zmianą grupy taryfowej na wielostrefową.

W grupie taryfowej dwustrefowej doba podzielona jest na sztywne przedziały godzinowe, określone w dokumencie zatwierdzanym przez lokalnego dystrybutora, np. w Warszawie w okresie od 1 kwietnia do 30 września strefy szczytowe obowiązują w godzinach 8 – 11 i 20 – 21. W przypadku zapisanej mocy umownej o wartości do 40 kW, firmy mają do wyboru również taryfy wielostrefowe jak np. C12a i C12b.

Jacek Dudek radzi: – Aby prawidłowo określić w jakich godzinach zużywamy najwięcej energii elektrycznej, należy przeanalizować szczegółowo dobowy profil swojego zużycia w perspektywie kilkunastu miesięcy. Może okazać się bowiem, że np. 80% energii zużywane jest w strefie szczytowej i zamiast zyskać na zaplanowanej zmianie będziemy niepotrzebnie przepłacać.

Optymalne dopasowanie grupy taryfowej wiąże się z analizą struktury zużycia energii elektrycznej w perspektywie przynajmniej roku. Okres 12 miesięcy pozwala na dokładne określenie, czy opłacalne jest zmiana grupy taryfowej np. z C11 na C12a, a nie na C12b. Decyzja o zmianie grupy taryfowej np. z jednostrefowej C11 na dwustrefową C12a okazuje się oczywista w momencie, kiedy stawki w strefie szczytowej i pozaszczytowej są niższe od stawki wskazanej w jednostrefowej grupie taryfowej. Zazwyczaj jednak spotykamy się z sytuacją kiedy cena za energię w strefie szczytowej jest znacznie wyższa od ceny wskazanej w C11, zaś cena w strefie pozaszczytowej znacznie niższa.

Czy to kosztuje?

Zmiana grupy taryfowej pomiędzy strefami wiąże się z operacją wymiany licznika. Jest ona bezpłatna dla wszystkich odbiorców z grup „G” i „C” raz na 12 miesięcy. O instalację odpowiedniego urządzenia zadba Operator Systemu Dystrybucyjnego, ponieważ jest on właścicielem układu pomiarowego i odpowiada za dostarczenie do sprzedawcy energii elektrycznej odpowiednich danych. Niestety, odbiorcy z grup „A” i „B”, oraz ci, którzy nie mają liczników z godzinową rejestracją danych, muszą zadbać o ich wymianę samodzielnie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Warto jednak przeanalizować tę decyzję, ponieważ kosztowna zmiana licznika, może szybko przynieść duże zyski, gdy kwoty na rachunkach ulegną znacznemu zmniejszeniu. Warto skorzystać z symulacji, które tworzą audytorzy energetyczni – pokaże ona dokładnie roczne koszty zużycia energii i dystrybucji i szacowany zysk przedsiębiorcy po wdrożeniu nowych rozwiązań do firmy. Duże oszczędności można odnotować nawet przy niewielkim zużyciu energii.