Rynek telekomunikacyjny w Polsce – różnice regionalne

Rynek telekomunikacyjny w Polsce

Rynek telekomunikacyjny w Polsce w 2013 r. zanotował kilkuprocentowy spadek. Jednak, jak wynika z raportu „Rynek telekomunikacyjny w Polsce 2014 – analiza regionalna. Prognozy rozwoju na lata 2014-2018”, sytuacja na rynku była zróżnicowana nie tylko w zależności od poszczególnych typów usług, ale również w podziale na poszczególne województwa.

U podłoża różnic w rynku telekomunikacyjnym w podziale wojewódzkim znajdują się często cechy makroekonomiczne czy demograficzne. Za przykład takiego czynnika różnicującego może posłużyć populacja. Zarówno na rynku telefonii stacjonarnej, jak i dostępu do internetu liczba abonentów zależy od populacji danego województwa. Przekłada się to również w pewnym stopniu na penetrację, która w większych województwach jest z reguły wyższa. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest większa liczba mieszkańców w miastach, w których infrastruktura dostępowa jest lepiej rozwinięta. Na wyższą penetrację wpływa również większa liczebność firm w większych województwach.

Oprócz czynników makroekonomicznych oraz demograficznych na różnice w podziale geograficznym wpływają również uwarunkowania związane z rynkiem telekomunikacyjnym – np. poziom rozwoju infrastruktury telekomunikacyjnej lub obecność jednego silnego gracza w danym województwie. Różnice te ujawniają się jednak najczęściej w głębszym podziale rynku – np. w podziale na technologie dostępowe do wybranych usług (np. na rynku stacjonarnych usług szerokopasmowych) czy typy dostawców (np. na rynku płatnej telewizji). Dobrym przykładem oddziaływania tych różnic może być np. widoczna przewaga operatorów kablowych w liczbie abonentów usług dostępu do internetu w większości tych województw, w których znaczna część populacji skupia się w miastach liczących powyżej 100 tys. mieszkańców.

Taka korelacja nie oznacza jednak, że nie można mówić o wyjątkach. W województwie śląskim, pomimo że znaczna część populacji zamieszkuje na terenach zurbanizowanych, dominującymi dostawcami nie są operatorzy kablowi czy operatorzy stacjonarny. Większość abonentów skupiona jest w bazach lokalnych mniejszych dostawców, którzy zresztą są charakterystycznym zjawiskiem na polskim rynku. Lokalni dostawcy zdołali przyciągnąć większą liczbę abonentów w Polsce południowej i wschodniej. Wyższe udziały zanotowali oni w również w województwach podkarpackim, świętokrzyskim oraz podlaskim.

Na potrzeby raportu przeprowadzono również badanie w dziesięciu wybranych województwach w Polsce, ukierunkowane na korzystanie z usług telekomunikacyjnych – dostępu do internetu (mobilnego oraz stacjonarnego), telefonii stacjonarnej, płatnej telewizji oraz telefonii komórkowej.

Jak wskazują wyniki badania, również usługi internetu mobilnego stają się coraz bardziej popularne. Dotyczy to zarówno modelu, w którym użytkownik korzysta z nich za pomocą dedykowanego urządzenia (oraz komputera), jak i za pośrednictwem telefonu komórkowego. W przeprowadzonym badaniu prawie 30% respondentów zadeklarowało korzystanie z usług internetu mobilnego za pomocą telefonu komórkowego. Odsetek ten znajdował się na wyższym poziomie w województwie mazowieckim, dolnośląskim, pomorskim oraz kujawsko-pomorskim. Z drugiej strony, znacznie niższy wynik w zakresie korzystania z tego typu usług zanotowano w województwach lubelskim oraz podkarpackim.

Badanie zrealizowano techniką komputerowo wspomaganych wywiadów telefonicznych (CATI) lipcu i sierpniu 2014 r. Zrealizowano po 200 wywiadów z respondentami mieszkającymi w każdym z wymienionych województw (łącznie zrealizowano 2 000 wywiadów w populacji 18+).