441 tys. cudzoziemców z zezwoleniami na pobyt

    Urząd do Spraw Cudzoziemców karta pobytu

    W I kwartale roku liczba cudzoziemców posiadających ważne zezwolenia na pobyt w Polsce wzrosła o prawie 18 tys. osób. Na początku kwietnia takie dokumenty posiadało niespełna 441 tys. obcokrajowców. Najliczniej zwiększyła się grupa obywateli Ukrainy. Nie spada także zainteresowanie zamieszkaniem w Polsce wśród Białorusinów i Gruzinów.

    Z prawie 441 tys. cudzoziemców, którzy 1 kwietnia 2020 r. posiadali ważne dokumenty pobytowe, największe grupy stanowili obywatele: Ukrainy – 228,1 tys. osób, Białorusi – 27,1 tys., Niemiec – 21,3 tys., Rosji – 12,8 tys., Wietnamu – 11,9 tys., Indii – 10,1 tys., Włoch – 8,6 tys., Chin – 8,3 tys., Wielkiej Brytanii – 6,4 tys. oraz Gruzji – 6,3 tys.

    W I kwartale tego roku największy wzrost wśród cudzoziemców osiedlających się w Polsce dotyczył obywateli:

    – Ukrainy – o 13,4 tys. osób;

    – Białorusi – o 1,6 tys. osób;

    – Gruzji – o 0,8 tys. osób.

    Najwięcej cudzoziemców posiada zezwolenia na pobyt czasowy (maksymalnie do 3 lat). W I kwartale liczba osób z tego typu dokumentami wzrosła o prawie 14 tys. – z 241,8 tys. do 255,5 tys. Grupa obcokrajowców uprawnionych do pobytu stałego zwiększyła się natomiast z 78,4 tys. do 80,4 tys. osób.

    Około 57 proc. cudzoziemców posiadających ważne zezwolenia na pobyt w Polsce to osoby w przedziale wiekowym 20 – 39 lat, prawie 26 proc. w przedziale 40 – 59 lat, a 13 proc. poniżej 20. roku życia. Blisko 61 proc. stanowią mężczyźni – 267,5 tys. w porównaniu do 172,3 tys. kobiet.

    Rozproszenie cudzoziemców na terenie kraju pozostało nierównomierne i skupiło się w województwach z dużymi ośrodkami miejskimi. Najbardziej popularnymi regionami są województwa: mazowieckie – 118,4 tys. osób, małopolskie – 48,5 tys., wielkopolskie – 35,9 tys., dolnośląskie – 35,9 tys. oraz łódzkie – 27 tys.

    Powyższe dane nie uwzględniają osób przebywających w Polsce tymczasowo w ramach ruchu bezwizowego lub na podstawie wiz. Nie obejmują również zezwoleń na pobyt czasowy, których okres ważności został tymczasowo wydłużony ze względu na wprowadzenie stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii.