Zapalenie pęcherza moczowego to częściej kobieca niż męska przypadłość. Jest to typowa choroba o charakterystycznych i nieprzyjemnych objawach; powinniśmy więc wiedzieć, jak się obchodzić. Ze względu na budowę układu moczowego ryzyko infekcji pęcherza moczowego u pań jest większe. Cewka moczowa kobiety jest bowiem znacznie krótsza niż mężczyzny (ma 4-5 cm w porównaniu do 15-20 cm). Ujście pochwy sąsiaduje również z odbytem, które jest miejscem bytowania wielu drobnoustrojów. Bakterie i grzyby w swoim naturalnym środowisku są raczej niegroźne, kiedy jednak przeniosą się w głąb dróg moczowych – mogą wywołać stan zapalny.
Pierwsze obserwacje
Pierwsze objawy zapalenia pęcherza moczowego są raczej mało charakterystyczne i ciężko wyczuć, co nam dolega. Choroba zaczyna się od lekkiego pieczenia przy oddawaniu moczu. Potem proces zapalny zaczyna postępować i możemy z dużą pewnością podejrzewać zapalenie pęcherza. Następnym objawem zapalenia układu moczowego jest zwiększenie częstotliwości oddawania moczu. Pęcherz moczowy objęty zapaleniem częściej „domaga się” opróżnienia, co jednocześnie służy oczyszczeniu dróg moczowych. Poprzez mikcję ze strumieniem moczu usuwane są groźne bakterie i drobnoustroje. Jest to naturalny mechanizm obronny naszego organizmu. Nawet kiedy mało pijemy, parcie na mocz i bieganie do toalety jest częstsze. Jednak mimo pojawienia się potrzeby oddania moczu, sama czynność staje się niestety problemem. Zapalenie pęcherza moczowego i cewki moczowej powoduje obrzmienie tych okolic i mocz z trudem przeciska się przez układ moczowy. Towarzyszy temu silne pieczenie i ból w okolicy cewki moczowej.
Innymi objawami zapalenia pęcherza są:
- bolesność w podbrzuszu,
- niekontrolowane oddawanie moczu,
- obecność krwi i/lub ropnej wydzieliny w moczu.
Kiedy pojawią się u nas któreś z tych objawów, koniecznie należy podjąć leczenie.
Domowe sposoby na zapalenie pęcherza
Gdy tylko poczujemy nieprzyjemne objawy, warto zacząć działać. Wiadomo, że lepiej zapobiegać niż leczyć. W tym przypadku – im szybciej zaczniemy działać, tym bardziej prawdopodobne jest, że nie dopuścimy do rozszerzenia się obszaru zakażenia.
Przede wszystkim należy zadbać o nawodnienie. Warto systematycznie, małymi porcjami wypijać 3 litry wody na dzień. Można spróbować wypić odrobinę więcej. Przyspieszy to wypłukiwanie bakterii z dróg moczowych. Do wody można dodać sok z cytryny, żurawiny, malin lub czarnej porzeczki. Zawierają one witaminę C, która podniesie odporność i wpłynie na hamowanie rozwoju bakterii.
Czego unikać?
Należy unikać kawy, czarnej herbaty i alkoholu. Substancje te działają silnie odwadniająco i bardzo mocno moczopędnie, co będzie dodatkowo podrażniało pęcherz moczowy.
Trzeba pamiętać, że w trakcie objawów należałoby ograniczyć seks. Podrażnienia okolic intymnych wydłużają proces leczenia. Stosunek w trakcie tej przypadłości nie da pełni przyjemności, gdyż pewne jest, że zbliżenie będzie bolesne. Zapalenie spowodowane przez bakterie może przenosić się drogą płciową z jednej osoby na drugą. Warto się przebadać, jeśli nie możemy sobie poradzić z nawracającymi dolegliwościami i wyleczyć się w 100% przed podejmowaniem kolejnej aktywności seksualnej.
A co można?
Napar z pokrzywy, mniszka lekarskiego lub fiołka trójbarwnego działają umiarkowanie moczopędnie i dodatkowo łagodnie przeciwzapalnie. Będą one łagodziły objawy infekcji.
Bogatą ofertę preparatów pomocnych w leczeniu zapalenia pęcherza znajdziesz w aptekach stacjonarnych i na stronach internetowych – na przykład na https://www.doz.pl/apteka/k105-Infekcje_stany_zapalne.
Ciepłe łóżko naszym przyjacielem
Warto się wygrzać, wykorzystując nawet koc elektryczny lub termofor. Ogrzewając dolną część pleców zadbamy o lepsze ukrwienie błon śluzowych. Nasze babcie wykorzystywały tę metodę bardzo często. Taki zabieg przyspiesza leczenie.
Leczenie – antybiotykoterapia
Jeśli po dwóch dniach kuracji domowymi sposobami choroba nie ustępuje, należy udać się do lekarza. W szczególności niepokoić powinny takie objawy jak gorączka, nudności i wymioty, bądź gdy zauważymy krew lub ropę w moczu. Kobiety w ciąży już przy pierwszych podstawowych objawach powinny zgłosić się do ginekologa lub lekarza prowadzącego. Zapalenie pęcherza stanowi zagrożenie dla rozwijającego się płodu.
Lekarz powinien zlecić odpowiednie badania (badanie moczu, posiew) i na ich podstawie wybrać odpowiednią terapię. Z reguły podaje się leki przeciwzapalne, w niektórych przypadkach niezbędny okazuje się antybiotyk. Antybiotyki nie są jednak lekami pierwszego rzutu. Sami nie powinniśmy po nie sięgać. W zależności od przebiegu choroby wyróżniamy po dwa podtypy choroby: zapalenie niepowikłane lub powikłane oraz zapalenie przewlekłe lub ostre. Leczenie antybiotykiem ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego zwykle nie trwa dłużej niż trzy dni. Leczenie nawracających zapaleń (nie mniej niż trzy infekcje w ciągu roku) może być takie, jak leczenie zapaleń ostrych z tym, że antybiotyk stosuje się przez tydzień lub dłużej. Co bardzo ważne, zaleconą kurację powinno się kontynuować tak długo, jak każe lekarz. Nie wolno jej przerywać w momencie, gdy pierwsze objawy ustąpią. Przerwanie leczenia tworzy ryzyko rozwoju ciężkiego zakażenia nerek.
Profilaktyka
Metody zapobiegania rozwojowi zapalenia pęcherza obejmują następujące metody:
- picie odpowiedniej ilości wody (2-3 litry na dzień),
- stosowanie podstawowych zasad higieny osobistej (prawidłowe i częste mycie się, stosowanie płynów do higieny intymnej i odpowiednich kosmetyków),
- noszenie bielizny z naturalnych włókien, rezygnacja z noszenia stringów i obcisłych spodni,
- przyjmowanie probiotyków (w postaci naturalnych jogurtów, kefirów, maślanki lub odpowiednich preparatów aptecznych).
Najważniejsze jest niebagatelizowanie pierwszych objawów zapalenia pęcherza. Wówczas o wiele łatwiej jest uchronić się przed pełnoobjawowym manifestem choroby i wrócić – przy użyciu łatwiejszych i naturalnych sposobów – do pełni zdrowia. Wczesne zdiagnozowanie choroby pozwala na szybkie rozpoczęcie leczenia i zmniejszenie ryzyka powstania powikłań. Właściwe leczenie umożliwia uzyskanie trwałego efektu terapeutycznego i zapobiega nawrotom choroby. Trzeba też pamiętać, że zakażenia układu moczowego należą do częstych chorób i występują one u osób w każdym wieku. Objawy związane z tą grupą schorzeń są jednymi z najczęstszych dolegliwości, z którymi pacjenci zgłaszają się do lekarza. Nie wolno się zatem ich wstydzić i ukrywać ich, gdyż skutki takiego zachowania mogą być katastrofalne (nadżerki, zapalenie nerek, a nawet bezpłodność).
