Prognoza makroekonomiczna 2020 r. – Deutsche Bank

    Prognoza „Trendy makroekonomiczne w 2020 r.” przygotowana przez Arkadiusza Krześniaka, Głównego Ekonomistę Deutsche Bank Polska.

    Deutsche Bank 2

    Po roku 2019 – kolejnym bardzo dobrym roku w gospodarce Polski, koniunktura w 2020 r. będzie również dobra, ale wyraźniej zaznaczy się spowolnienie gospodarcze wynikające ze słabszego popytu zagranicznego. Umiarkowane pogorszenie koniunktury będzie widoczne w eksporcie, ale także
    w niższej dynamice inwestycji, głównie w sektorze prywatnym. Dynamika PKB w 2019 r. wyniosła ok. 4,2%, a w 2020 r. prawdopodobnie wyniesie 3,6%, co będzie oznaczać umiarkowane spowolnienie wzrostu wynikające z tego, że większość ryzyk, które będą występować w 2020 r., jest dobrze zdefiniowana, oraz że występowały one już z różnym nasileniem w 2019 r.

    • W najbliższych kwartałach popyt krajowy będzie nadal silny, przy wciąż bardzo dobrej sytuacji na rynku pracy i relatywnie wysokim, ale spowalniającym wzroście wynagrodzeń oraz umiarkowanej inflacji konsumenta – realna siła nabywcza gospodarstw domowych powinna nadal być wysoka po przejściowym wzroście inflacji w I połowie 2020 r. Dynamika spożycia prywatnego w 2020 r. powinna utrzymać się na poziomie 4%.
    • Inwestycje powinny być kontynuowane w budownictwie mieszkaniowym, ze względu na niskie stopy procentowe w Polsce, wzrastające ceny nieruchomości, utrzymującą się wysoką dynamikę wynagrodzeń i wysoki poziom zatrudnienia. Natomiast inwestycje w środki trwałe powinny mieć dobrą dynamikę w I połowie 2020 r., ze względu na kontynuację inwestycji infrastrukturalnych wynikających w dużej części z cyklu wyborczego. Inwestycje w środki trwałe w 2020 r. powinny wzrosnąć realnie o 4,1%.
    • Obecny, wysoki poziom transferów do gospodarstw domowych zostanie utrzymany ze względu na wybory prezydenckie, bardzo dobrą sytuację budżetową, brak problemów
      z finansowaniem potrzeb pożyczkowych na 2020 r. oraz niski poziom deficytu rządowego
      i samorządowego. Przestrzeń do aktywnej polityki transferów do gospodarstw domowych
      w 2020 r. będzie stopniowo się wyczerpywać.
    • W 2020 r. sytuacja budżetu będzie nadal bardzo dobra, wspierana przez poprawę ściągalności podatków, podwyżkę akcyzy, wyższą inflację w pierwszej połowie roku, nadal wysokie dochody gospodarstw domowych oraz niski poziom bezrobocia.
    • Po szczycie koniunktury w 2018 r., wzrost gospodarczy stopniowo spowalniał w roku 2019, ale gospodarstwa domowe tego nie odczuwały, ze względu na wysokie transfery do gospodarstw domowych związane z cyklem wyborczym, wzrost zatrudnienia i wynagrodzeń oraz spadek stopy bezrobocia. Pod koniec 2019 r. pojawiły się wyraźniejsze sygnały spadku koniunktury w sektorze przemysłowym (silniejszy spadek indeksu PMI w rejon kontrakcji), wynikające przede wszystkim z osłabienia popytu zagranicznego. W naszej ocenie koniunktura w strefie euro, w tym w Niemczech, będzie stabilizować się w 2020 r. Oznacza to że w 2020 r. stopa bezrobocia rejestrowanego powinna stabilizować się nieco powyżej 5,0% a wynagrodzenia nominalne w sektorze przedsiębiorstw powinny wzrosnąć o ok. 6,2%, ze względu na utrzymujący się popyt na pracę.
    • W 2020 r. sytuacja w eksporcie będzie mniej korzystna niż średnio w 2019 r., ale powinna być lepsza niż pod koniec br. ze względu na sygnały deeskalacji wojny handlowej pomiędzy USA a Chinami, stabilizację wzrostu  gospodarczego w strefie euro oraz zmniejszenie niepewności wokół brexitu. W IV kw. 2019 r. słabszy złoty częściowo kompensował spadek popytu zagranicznego, ale stabilizacja eksportu poprzez osłabienie złotego będzie trudniejsza do osiągnięcia w 2020 r. ze względu na silniej działający dysparytet stóp procentowych po zahamowaniu procesu normalizacji stóp procentowych w strefie euro oraz po obniżkach stóp procentowych przez Fed.  W 2020 r. złoty powinien być relatywnie stabilny, ponieważ spadek popytu zagranicznego na polski eksport (działający w kierunku osłabienia złotego) oraz popyt na polskie obligacje skarbowe (działający w kierunku umocnienia złotego) powinny się równoważyć.
    • Inflacja w I kw. 2020 r. wzrośnie do ok. 3,5%, z powodu efektu bazy oraz wzrostu akcyzy na alkohol i tytoń, energię elektryczną, wzrostu cen energii elektrycznej dla gospodarstw domowych (szacowanym na 12%-15%) oraz silniejszego wzrostu cen energii elektrycznej dla przedsiębiorstw. Wzrost cen energii przełoży się na wyższe ceny towarów konsumpcyjnych,
      a zwłaszcza żywności, ale w drugiej połowie roku prawdopodobna jest stabilizacja inflacji
      w przedziale 2,5%-3,0% pod warunkiem braku dodatkowych szoków inflacyjnych.
      W średnim terminie wzrost cen energii będzie głównym czynnikiem podnoszącym inflację
      w Polsce.
    • Słabszy popyt zagraniczny oraz osłabienie popytu krajowego oraz wzrost cen energii dla przedsiębiorstw będzie wywierać presję na zmniejszenie marż producentów  w 2020 r.
    • W 2020 r. Rada Polityki Pieniężnej będzie kontynuowała swą dotychczasową politykę utrzymywania stóp procentowych bez zmian. Zatrzymanie procesu normalizacji polityki pieniężnej przez Europejski Bank Centralny oraz ostatnie obniżki stóp procentowych przez amerykański Fed pozostawią więcej swobody w kształtowaniu polityki pieniężnej przez RPP. Sądzimy, że w ciągu najbliższych dwóch lat RPP utrzyma stopy procentowe bez zmian.
    • Po obniżeniu stóp o 75 punktów bazowych w 2019 r. amerykański Fed najprawdopodobniej pozostawi stopy procentowe bez zmian do końca 2020 r. W pierwszej połowie 2021 r. Fed najprawdopodobniej  obniży  stopy procentowe o 50 punktów bazowych, aby podtrzymać  inflację w USA w okolicach 2%. Recesja w USA jest w najbliższym czasie mało prawdopodobna.
    • W nadchodzącym roku Europejski Bank Centralny najprawdopodobniej nie będzie wprowadzał zmian w polityce pieniężnej utrzymując stopy procentowe bez zmian do końca 2020 r. Do końca przyszłego roku EBC przeprowadzi przegląd strategii polityki pieniężnej, który prawdopodobnie zaowocuje wprowadzeniem symetrycznego celu inflacyjnego wokół 2%, konsolidacją Rady Zarządzającej EBC oraz przeglądem skutków ubocznych polityki łagodzenia ilościowego (w tym ujemnej stopy depozytowej), co będzie oznaczać łagodną politykę pieniężną w strefie euro w 2020 r.
    • Krajowy rynek akcji pozostanie pod presją w 2020 r. ze względu na ekspozycję dużych przedsiębiorstw na spowolnienie w eksporcie, oraz ze względu na coraz bardziej istotny dla sektora bankowego temat kredytów mieszkaniowych indeksowanych do walut obcych. Stabilizująco na ceny akcji będzie wpływać program Pracowniczych Planów Kapitałowych.
    • W perspektywie najbliższego roku ani w strefie euro ani w USA nie pojawią się istotne szoki inflacyjne, a inflacja w tych krajach pozostanie relatywnie niska.
    • Umiarkowana inflacja w Polsce, polityka stabilnych stóp procentowych, wciąż łagodna polityka pieniężna EBC oraz spodziewana dobra sytuacja budżetu Państwa spowodują,
      że rentowności polskich obligacji skarbowych będą wzrastać bardzo powoli w 2019 r.
    • Deutsche Bank spodziewa się, że rentowność 10-letnich obligacji skarbowych w Polsce na koniec 2020 r. wzrośnie do 2,20%, a rentowności 10-letnich obligacji skarbowych w USA i Niemczech na koniec 2020 r. wzrosną odpowiednio do 1,90% oraz 0%.
    • W 2020 r. wzrost gospodarczy w USA powinien spowolnić do 1,7% z 2,3% w 2019 r., PKB strefy euro powinien wzrosnąć realnie o 1,0% po wzroście o 1,2% w 2019 r., a PKB Niemiec powinien wzrosnąć realnie o 1,0% po wzroście o 0,5% w 2019 r. Globalny wzrost gospodarczy w 2020 r. prawdopodobnie będzie marginalnie wyższy niż 3,1% w 2019 r. i wyniesie 3,2%, ze względu na przyspieszenie wzrostu na rynkach wschodzących do 4,5% w 2020 r. z 4,0%
      w 2019 r.
    • Główne ryzyka dla wzrostu gospodarczego w Europie i w konsekwencji w Polsce w 2020 r. to ponowna eskalacja wojny handlowej pomiędzy USA Chinami i potencjalnie pomiędzy USA a UE, brexit i nowa umowa o wolnym handlu pomiędzy UK a UE, czy też wzrost ryzyka politycznego związanego z wyborami w USA.