Wzrost siły nabywczej konsumentów w Europie

pieniądze monety

Średnia kwota, jaką europejscy konsumenci dysponują na wydatki i oszczędności w 2017 r. wynosi 13 937 euro na osobę. Rozporządzalny dochód netto konsumentów w 42 krajach znacznie się od siebie różni. Najwyższą średnią siłą nabywczą dysponują mieszkańcy Liechtensteinu, Szwajcarii i Islandii, natomiast najniższą – Białorusi, Mołdawii i Ukrainy.

W 2017 r. mieszkańcy Europy mają do dyspozycji łącznie kwotę 9,4 biliona euro, którą mogą przeznaczyć na artykuły spożywcze, wydatki mieszkaniowe, media, prywatne fundusze emerytalne i ubezpieczeniowe oraz inne wydatki, np. wakacje, transport czy wydatki konsumpcyjne.

Odpowiada to średniej sile nabywczej per capita w wysokości 13 937 euro, co wskazuje na wzrost o 1,9 proc. oraz na znaczną poprawę w porównaniu z wynikami z roku ubiegłego. Dane dla niektórych krajów odbiegają jednak od średniej wartości. Przykładem jest Islandia, której dynamiczny, ponadprzeciętny wzrost wyniósł ponad 37 proc., podczas gdy stopa wzrostu w krajach, takich jak Liechtenstein i Szwajcaria nie uległa zmianie.

Ranking prezentuje wyraźną rozbieżność między krajami pod względem wysokości kwoty dostępnej dla konsumentów na wydatki. Liechtenstein, który mocno wyprzedza inne kraje w rankingu, dysponuje siłą nabywczą per capita w wysokości 63 267 euro, czyli wyższą o ponad 350 proc. od średniej europejskiej. Kolejna w zestawieniu jest Szwajcaria z kwotą 42 142 euro na mieszkańca. Szwajcarzy mają więc do dyspozycji kwotę trzykrotnie wyższą niż średnia w Europie. Pozostałe kraje w rankingu mają również ponadprzeciętną siłę nabywczą, stanowiącą przynajmniej 1,5-krotność średniej europejskiej.

10 europejskich krajów o najwyższej sile nabywczej

Ranking 2017 (2016) Kraj Liczba mieszkańców Indeks europejskiej siły nabywczej*
1 (1) Liechtenstein 37 622 453,9
2 (2) Szwajcaria 8 327 126 302,4
3 (5) Islandia 338 349 239,6
4 (3) Luksemburg 590 667 218,8
5 (4) Norwegia 5 258 317 211,0
6 (6) Dania 5 748 769 175,7
7 (7) Austria 8 700 471 162,1
8 (9) Niemcy 82 175 684 159,6
9 (8) Szwecja 9 995 153 156,2
10 (10) Wielka Brytania 65 648 054 149,6
29 (29) Polska 38 432 992 48,1
Europa (łącznie) 675 389 942 100,0

Źródło: © GfK Purchasing Power Europe 2017*indeks na mieszkańca: średnia europejska = 100Kursy walut dla krajów spoza strefy euro: prognoza Komisji Europejskiej na 2017 z 11.05.2017.

Spośród wszystkich krajów branych pod uwagę w badaniu, siedemnaście dysponuje ponadprzeciętną siłą nabywczą. Wśród nich znajduje się Hiszpania, która notuje wynik 14 080 euro na mieszkańca, nieznacznie przekraczając średnią. 25 krajów dysponuje siłą nabywczą na poziomie poniżej przeciętnej. Mieszkańcy najbiedniejszych krajów europejskich dysponują kwotą 949 euro na osobę. Przykładem jest Ukraina z siłą nabywczą per capita wynoszącą 1,66 wartości kwoty, jaką dysponują mieszkańcy Liechtensteinu.

W porównaniu do zeszłego roku zmiany na pierwszych dziesięciu miejscach rankingu wynikają głównie z różnic kursowych. Luksemburg i Norwegia spadły o jedno miejsce (odpowiednio na czwartą i piątą pozycję), natomiast Islandia przesunęła się o dwa miejsca w górę, notując miejsce trzecie. Niemcy zajęły ósmą pozycję.

Przeciętny mieszkaniec Polski dysponuje niemal 48 proc. średniej siły nabywczej mieszkańców Europy, co stanowi 6 710 euro (28 226 zł). W rankingu krajów europejskich Polska zajęła dopiero 29 miejsce. Pozycja ta nie zmieniła się w porównaniu z ubiegłym rokiem.

O badaniu
Badanie siły nabywczej GfK Purchasing Power Europe 2017 jest dostępne dla 42 europejskich krajów ze szczegółowym rozbiciem na regiony, według gmin lub kodów pocztowych. Zawiera też odpowiednie dane dotyczące mieszkańców i gospodarstw domowych oraz mapy cyfrowe.

Siła nabywcza jest miernikiem rozporządzalnego dochodu per capita po odjęciu podatków, składek na ubezpieczenie społeczne, ale z uwzględnieniem wszelkich świadczeń otrzymywanych od państwa.

Badanie podaje siłę nabywczą na osobę w skali roku w euro lub w postaci wartości indeksu. Pojęcie siły nabywczej stosowane przez GfK odnosi się do nominalnego dochodu rozporządzalnego, czyli podane wartości nie uwzględniają inflacji. Badanie opiera się na statystycznych danych dotyczących dochodów, stawek podatkowych, wysokości świadczeń społecznych oraz na prognozach instytutów ekonomicznych.

Według definicji siła nabywcza to wydatki konsumentów pokrywające koszty związane z zaopatrzeniem w artykuły spożywcze, wydatki mieszkaniowe, na media, prywatne fundusze emerytalne i ubezpieczeniowe oraz inne wydatki, np. wakacje, transport i wydatki konsumpcyjne