Prognozy na 2017 dla inwestowania w strategie oparte na funduszach hedgingowych

Prognozy na 2017 r.: „Warunki dla lepszych wyników strategii hedgingowych w 2017 r. prawdopodobnie nadal będą się poprawiać, gdy ograniczona zmienność i sztucznie zaniżone stopy procentowe będą wracać na normalne poziomy”.

Strategie akcyjne typu „long/short”: rosnące stopy procentowe oraz coraz większa zmienność rynkowa w przeszłości oznaczały większe możliwości

Gdy stopy procentowe na rynkach rozwiniętych zaczną rosnąć, a takich wzrostów spodziewamy się w ciągu najbliższych sześciu miesięcy, przewidujemy, że korzystny wpływ trwającego od ośmiu lat poluzowania ilościowego zacznie słabnąć. Wzrosty stóp procentowych zwykle wywierają wzmożoną presję na spółki o słabych fundamentach, które nie są już w stanie wykorzystywać niskich stóp do tańszego finansowania działalności i często w konsekwencji notują spadek dynamiki działalności operacyjnej, czego skutkiem jest większe zróżnicowanie cen między takimi przedsiębiorstwami a spółkami o mocniejszych fundamentach.

Zarządzający strategiami, którzy potrafią diagnozować fundamentalną kondycję spółek, powinni zatem cieszyć się na myśl o liczniejszych okazjach do oddzielania zwycięzców od przegranych. Mieliśmy okazję obserwować ten efekt w trzecim kwartale 2016 r. — wielu zarządzających akcyjnymi strategiami typu „long/short” zarabiało w okresie publikowania danych o zyskach, gdy kursy akcji reagowały głównie na indywidualne zmiany dotyczące poszczególnych spółek. Ostatnio zauważyliśmy także rozszerzanie się luki pomiędzy poszczególnymi sektorami indeksu S&P 500, które osiągają najlepsze i najgorsze wyniki, czemu w przeszłości towarzyszyły solidne wyniki strategii hedgingowych na akcje spółek ze Stanów Zjednoczonych, a w szczególności strategii akcyjnych typu „long/short”.

Rozszerzający się spread* zwrotu z poszczególnych sektorów ujętych w indeksie S&P 500 sugeruje potencjał strategii hedgingowych do generowania lepszych wyników

Spread zwrotu między najprężniejszym i najsłabszym sektorem w indeksie S&P 500 a względne wyniki strategii hedgingowych
maj 1995 r. — wrzesień 2016 r.

 

W ciągu najbliższych sześciu miesięcy zmienność wysunie się, według nas, na pierwszy plan, szczególnie w świetle niepewności dotyczącej kondycji globalnej gospodarki, tempa podwyższania stóp procentowych przez Rezerwę Federalną Stanów Zjednoczonych, przebiegu Brexitu (wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej zgodnie z wynikiem przeprowadzonego w tym kraju referendum) oraz stanu instytucji finansowych w Unii Europejskiej. Oczekujemy także wzrostu zmienności rynkowej. Powszechną na rynkach niepewność mogą dodatkowo nasilać takie czynniki jak trudne warunki do generowania zysków na rynkach akcji, wskaźniki cen do zysków¹ zbliżające się do 12-letnich maksimów (pod koniec 2016 r.) oraz wahania kursów walut. Zasadniczo uważamy, że większa zmienność i zróżnicowanie powinny tworzyć atrakcyjne warunki dla strategii akcyjnych typu „long/short”, w szczególności tych o niskiej ekspozycji netto lub niskiej korelacji.

Strategie instrumentów kredytowych przedsiębiorstw / wartości względnej: zmienność na rynkach obligacji wydawała się ograniczona przez większą część 2016 r., co sprzyja zarządzającym stosującym arbitraż na zmienność

Pomimo dominującej wśród inwestorów giełdowych niepewności, u progu czwartego kwartału 2016 r. zarówno krótkoterminowe prognozy zmienności, jak i wskaźniki rzeczywistej zmienności, wciąż są niskie. Gdy jednak przyjrzymy się podwyższonym cenom opcji zabezpieczających put czy zmienności bardziej długoterminowej (czyli dwóm tradycyjnym barometrom agresywnego hedgingu), zauważymy ewidentne dowody potwierdzające silny niepokój wśród inwestorów. Te źródła technicznej presji, nasilonej przez nadmierne poluzowanie polityki przez banki centralne oraz popyt ze strony zarządzających koncentrujących się na zmienności systemowej, skutkują nieefektywnościami w wycenie zmienności, co nadal powinno sprzyjać zarządzającym stosującym arbitraż na zmienność.

Podobne czynniki mają wpływ na inne wrażliwe na zmienność instrumenty, takie jak obligacje zamienne, które były faworyzowane przez wielu inwestorów w 2016 r. w związku z oferowaną przez nie kombinacją dodatniej rentowności i długiego profilu zmienności. Z naszej perspektywy generalnie ograniczona płynność w przypadku wszystkich indeksów poza największymi nadal będzie skutkować poważnymi problemami dla mniejszych emitentów, co może być źródłem zarówno możliwości, jak i potencjalnego ryzyka. Choć zarządzający stosujący arbitraż na instrumenty o stałym dochodzie będą prawdopodobnie musieli stawić czoła tym samym problemom, co zarządzający strategiami skoncentrowanymi na innych sektorach, nasze obawy budzą potencjalne trudności wynikające z dużej zależności tej strategii od lewarowania oraz wrażliwości na wpływ działań banków centralnych.

Strategie sytuacyjne: mozolny wzrost na rynkach rozwiniętych powinien sprzyjać dynamice fuzji i przejęć

Choć w 2017 r. trudno będzie o powtórkę rekordowej dynamiki w obszarze fuzji i przejęć, jaką notowano w 2016 r., nadal spodziewamy się sporych możliwości — spółki mają spore zapasy wolnych środków pieniężnych, a wiele przedsiębiorstw nadal proaktywnie działa na rzecz podnoszenia wartości. Słabe warunki dla wzrostu gospodarczego mogą utrudnić spółkom zwiększanie zysków na akcję bez przejęć. Dodatkowym sprzyjającym czynnikiem mogą być, ponadto, uporczywie niskie stopy procentowe, a także poluzowana polityka pieniężna na całym świecie.

Przewidujemy, że aktywni inwestorzy nadal będą brać na cel słabo zarządzane spółki, ale „szybkie działania naprawcze”, takie jak wykup akcji, prawdopodobnie będą odgrywały mniej istotną rolę. Oczekiwanie na efekty strategii może być bardziej długotrwałe, jeśli inwestorzy będą decydować się na restrukturyzację zamiast inżynierii finansowej.

Globalne strategie makroekonomiczne: możliwości towarzyszące wzrostowi gospodarczemu na rynkach wschodzących

Zarządzający globalnymi strategiami makroekonomicznymi nadal powinni, w naszej ocenie, mieć do dyspozycji szeroki wachlarz możliwości na rynkach wschodzących. Uważamy, że warunki fundamentalne i techniczne powinny wciąż sprzyjać długim pozycjom na rynkach wschodzących, a w szczególności w Brazylii, Argentynie i Wenezueli.

Jeżeli chodzi o rynki rozwinięte, spodziewamy się ciągłej niepewności co do potencjalnego wzrostu gospodarczego oraz możliwych dalszych działań banków centralnych, co może wiązać się z wyzwaniami dla zarządzających globalnymi strategiami makroekonomicznymi, którzy podejmują decyzje na bieżąco na podstawie własnej oceny sytuacji w danym momencie. Ewentualne spowolnienie gospodarcze w Wielkiej Brytanii towarzyszące dążeniom do odłączenia się od Unii Europejskiej może jednak okazać się źródłem możliwości. Choć ta niepewność może być niekorzystna dla wyników wspomnianych powyżej zarządzających podejmujących decyzje na bieżąco bez ustalonych z góry reguł, wynikająca z niej wzmożona zmienność rynkowa obejmująca różne klasy aktywów prawdopodobnie sprzyjałaby tym zarządzającym strategiami makroekonomicznymi, którzy stosują podejście systemowe. Co więcej, zarządzający systemowi, którzy realizują transakcje, kierując się wskaźnikami fundamentalnymi, mogą skorzystać na spodziewanej dalszej poprawie warunków dla inwestowania zorientowanego na wartość.

Na koniec należy wspomnieć, że w listopadzie 2016 r., gdy powstawał niniejszy tekst, Donald Trump został wybrany na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Natychmiastową reakcją światowych rynków finansowych były potężne skoki zmienności rynkowej, choć giełda w Stanach Zjednoczonych poszła w górę w ciągu kilku kolejnych dni, a indeks Dow Jones Industrial Average osiągnął rekordowo wysoki poziom. Ceny papierów skarbowych ze Stanów Zjednoczonych także początkowo poszły w dół pod wpływem spekulacji, że prezydent elekt może zwiększyć wydatki budżetowe i pobudzić inflację. Czas pokaże, jaki będzie kolejny rozdział tej historii. Kierując się naszą wstępną oceną sytuacji, zważywszy, że Senat i Izba Reprezentantów także będą kontrolowane przez Republikanów, sądzimy, że zmiany mogą ostatecznie okazać się korzystne dla wzrostu gospodarczego w Stanach Zjednoczonych. Naszym czytelnikom przypominamy, że wiele będzie zależało od tego, co przyniosą najbliższe miesiące. Wraz z doradcami zarządzającymi poszczególnymi strategiami wciąż przykładamy dużą wagę do oceny implikacji tych wydarzeń dla naszych inwestycji.

1. Wskaźnik ceny do zysku (C/Z) dla danej akcji stanowi porównanie ceny akcji z zyskiem spółki na jedną akcję.

 

David C. Saunders
Założyciel i dyrektor zarządzający
K2 Advisors

Brooks Ritchey
Starszy dyrektor zarządzający, szef zespołu ds. budowy portfela,
K2 Advisors

Robert Christian
Starszy dyrektor zarządzający
Szef zespołu ds. badań inwestycyjnych
K2 Advisors