Polacy na lokatach, w bankach, na ROR-ach i w funduszach inwestycyjnych zgromadzili 1 315 mld zł[1]. W I półroczu 2017 r. średnie oprocentowanie lokat bankowych po uwzględnieniu podatku wynosiło 1,1 proc. — to najmniejsza wartość w historii. Powyżej 2% można było zarobić właściwie tylko na 3-miesięcznych lokatach i to w promocji dla nowych klientów.
W pierwszym półroczu stopy procentowe NBP utrzymywały się na rekordowo niskim poziomie. Referencyjna stopa procentowa, po obniżce o 50 pb w marcu 2015 roku, już od 28 miesięcy ma historycznie najniższą wartość 1,5%. Zdaniem Adama Glapińskiego, przewodniczącego RPP i prezesa NBP, przy obecnym poziomie inflacji tak niski poziom stóp procentowych może nie zmienić się nawet przez kolejne 1,5 roku.
Banki nie mogą już kusić Polaków wysokimi zyskami, klienci powoli odwracają się więc od lokat. Jedynie w maju 2017 z depozytów odpłynęło 4 mld zł (najwięcej od czterech lat), a łącznie od lutego 2016 r. już ponad 20 mld zł[2].
Natomiast jeszcze ani razu w tym roku rynek nie zanotował odpływu pieniędzy z funduszy inwestycyjnych. Od stycznia do maja 2017 r. napłynęło do nich 7,9 mld zł[3]. To jednak znacznie mniej, niż wycofano z lokat.
Część środków z depozytów jest zapewne inwestowana w nieruchomości, można zaobserwować wzrost zainteresowania tym segmentem. Wszystko przez potencjalne zyski, które wynoszą 4,3-6,1 proc., czyli blisko czterokrotnie więcej, niż można zarobić na lokacie w banku.
Systematycznie rośnie również popyt na obligacje skarbowe. Od stycznia do maja sprzedaż obligacji oszczędnościowych wyniosła 2,5 mld zł, w porównaniu do 1,9 mld zł w takim samym okresie ub.r.
Nadal jednak większość oszczędności Polacy ulokowali w bankach. I choć główne indeksy giełdowe wzrosły na przestrzeni ostatnich 6 miesięcy – WIG20 o 18,6%, amerykański NASDAQ o 16,31%, niemiecki DAX o 9,98% – nie widać skokowego zainteresowania inwestowaniem.
Dlaczego Polacy nie inwestują?
W I. półroczu 2017 roku fundusze polskich akcji zarobiły ponad 30%. To 25 razy więcej niż zysk z lokaty w największych bankach (1,2%). Ponadto wysoki zysk przyniosły inwestorom akcje notowane na azjatyckich rynkach wschodzących, papiery udziałowe przedsiębiorstw tureckich oraz globalni giganci z Doliny Krzemowej.
Są jednak wyjątki. Osłabienie dolara (względem złotówki stracił on blisko -11% wartości), spadek cen surowców, a także gorsze wyniki spółek z sektorów finansowego oraz dóbr luksusowych wpłynęły na wyniki dotychczasowych prymusów – funduszy akcji globalnych rynków rozwiniętych.
Dlaczego więc Polacy nie inwestują? Paradoksalnie między innymi dlatego, że wybór jest ogromny – zarówno w zakresie typów funduszy – otwarty, SFIO, absolute return, FIZ, jak i klas aktywów – od akcji tureckich, amerykańskich czy azjatyckich, po dłużne globalnych rynków rozwiniętych.
W gąszczu ofert można wybrać źle, szczególnie gdy nie jest się ekspertem i nie śledzi się wyników poszczególnych funduszy oraz nie analizuje zmian rynkowych.
Zbyt duży wybór? Jest na to rozwiązanie
Klienci nie potrafią sami podjąć decyzji – wybrać odpowiedniego funduszu inwestycyjnego. Nawet jeżeli mają do wyboru ograniczoną pod kątem akceptowalnego poziomu ryzyka ofertę produktową. Vienna Life oferuje klientom dostęp do kilkudziesięciu funduszy inwestycyjnych, ale także 4 usług inwestycyjnych, ułatwiających optymalny wybór, zbalansowanie ryzyka i zarządzanie portfelem.
– W Vienna Life rozumiemy niepewność klientów i dajemy możliwość przeniesienia ciężaru podejmowania decyzji inwestycyjnych na nas. Nasi klienci nie muszą interesować się rynkiem finansowym, a tym bardziej samodzielnie dokonywać zmian w portfelu. Z naszego doświadczenia wynika, że dla klientów najważniejsze jest to, by nie stracić. Dlatego też istotne jest dla nich inwestowanie środków w sposób ograniczający ryzyko, bez nadmiernej zmienności. Tak, by chronić kapitał w niepewnych okresach rynkowych, a w momencie wzrostowym wykorzystywać okazje na zysk – mówi Artur Frelek, Dyrektor Pionu Rozwoju Biznesu Vienna Life.
Usługi inwestycyjne Vienna Life zapewniają stałą opiekę nad oszczędnościami klienta przy jak najmniejszym jego zaangażowaniu w cały proces. Przykładowo w programie Navigo profesjonalni zarządzający na bieżąco śledzą wyniki portfela i w razie potrzeby modyfikują go tak, aby mógł przynosić oczekiwane zyski. Natomiast usługa Rebalancing pomaga w kontrolowaniu ryzyka inwestycji. Co kwartał, pół roku lub co rok automatycznie dokona transferu środków pomiędzy funduszami, tak aby struktura portfela pozostała bez zmian.
[1] Analizy Online, marzec 2017 r., https://www.analizy.pl/fundusze/wiadomosci/22268/struktura-oszczednosci-gospodarstw-domowych-%28marzec-2017%29.html
[2] Parkiet, maj 2017 r., http://www.parkiet.com/artykul/1517712-Oprocentowanie-depozytow-lekko-sie-poprawia.html
[3] Analizy Online, maj 2017r., https://www.analizy.pl/fundusze/wiadomosci/22241/naplyw-srodkow-do-funduszy-inwestycyjnych-%28maj-2017%29-.html
