Dolar amerykański w ubiegłym tygodniu odnotował słabe zamknięcie. Waluta nie była w stanie umocnić się nawet względem euro, które wykazywało oznaki walki po doniesieniach ze szczytu Eurogrupy w Rydze, według których negocjacje na linii Grecja-wierzyciele nie przebiegały zgodnie z planem. Wydaje się, że ten problem jeszcze przez pewien czas będzie negatywnie wpływać na euro.
W tym tygodniu, naturalnie, najważniejszym wydarzeniem będzie posiedzenie amerykańskiego Federalnego Komitetu Otwartego Rynku i odpowiedź na pytanie, czy Fed spełni umiarkowane oczekiwania rynku dotyczące tego posiedzenia. Oczekiwania dotyczące przyszłej podwyżki stopy Fed są najniższe w bieżącym cyklu – przewidywana wysokość podwyżki w ciągu najbliższych 12 miesięcy to ok. 0,50%. Oznacza to, oczywiście, że Fed byłoby wyjątkowo łatwo zaskoczyć rynek agresywną retoryką, która w tym przypadku byłaby równoznaczna z „brakiem umiarkowania‟. Innym ważnym wydarzeniem w tym tygodniu będzie opublikowany w środę wstępny raport w sprawie amerykańskiego PKB w I kwartale; przewiduje się, że okaże się wyjątkowo słaby, a wzrost w ujęciu zanualizowanym będzie rzędu 1,0%.
Szczególną dziką kartą będzie w tym tygodniu para USD/JPY, która znajduje się zbyt blisko wsparcia przedziału, ponieważ premier Japonii, Abe, w tym tygodniu jest z wizytą w Stanach Zjednoczonych (w środę odbędzie się jego wystąpienie w amerykańskim Kongresie). Nie należy się zatem spodziewać, że Bank of Japan przekaże w czwartek jakiekolwiek interesujące informacje. Można ewentualnie przyjąć, że Abe będzie się starał zapewnić wszystkich, że osłabienie JPY nie jest oficjalnym kierunkiem polityki rządu (mimo iż w ujęciu perspektywicznym przypomina to amerykański recykling nic nieznaczącej „polityki mocnego USD” w latach 2009-2011.)
Wykres: GBP/USD
Dla pary GBP/USD ten tydzień może okazać się zwrotny: jutro poznamy PKB Wielkiej Brytanii, natomiast w środę odbędzie się posiedzenie FOMC. Para ta osiągnęła kluczowy poziom techniczny na wysokości zniesienia Fibonacciego o 61,8% z linii wyprzedaży od maksimów z lutego do minimów z kwietnia, zbiegającej się również ze 100-dniową średnią ruchomą. W przypadku, gdyby zwrot nie nastąpił, ryzykujemy pełny test maksimów w rejonach 1,5500+, natomiast zwrot w dół po posiedzeniu FOMC może wymagać potwierdzenia trendu spadkowego, biorąc pod uwagę, że para ta odnotowała gwałtowny rajd z poziomu minimów z kwietnia.
Podsumowanie w koszyku G-10:
USD: wszystko zależy od posiedzenia FOMC i od tego, czy zgodnie z przewidywaniami wypowiedzi na temat ożywienia gospodarczego będą na tyle ostrożne, by uzasadnić te poziomu kursu USD (a nawet nieco niższe), czy też Fed będzie wolała zachować wszystkie opcje na wypadek, gdyby dane w ramach następnych kilku cykli odczytów znacząco się poprawiły. Osobiście skłaniam się ku tej ostatniej wersji, zwłaszcza teraz, gdy rajd USD wyhamował w porównaniu z ostatnim posiedzeniem.
EUR: waluta stara się utrzymać stabilny kurs pomimo doniesień na temat greckich negocjacji, które nie wpłynęły również na wzrost rentowności greckich obligacji ani na spready peryferyjne z poziomu maksimów odnotowanych w ubiegłym tygodniu. W parze EUR/USD główny nacisk może być położony na opór na poziomie 1,1000 zarówno przed posiedzeniem FOMC w najbliższą środę, jak i po tym posiedzeniu, jednak zasadniczo pozostaję sceptyczny wobec potencjału umocnienia euro.
JPY: ten tydzień będzie interesujący dla JPY ze względu na posiedzenie Bank of Japan i wizytę premiera Abe w Stanach Zjednoczonych. Nadal zastanawiam się, czy kurs JPY odnotuje jakiekolwiek ruchy poza zachowywaniem się niczym niska beta USD.
GBP: funt szterling odnotowuje zdecydowanie zbyt mocne wyniki, biorąc pod uwagę niepewność związaną z wyborami w Wielkiej Brytanii 7 maja. Uwaga na jutrzejszy raport w sprawie brytyjskiego PKB w I kwartale, który wykaże, czy para GBP/USD osiągnęła już wierzchołek cyklu.
CHF: para EUR/CHF odnotowuje nienajgorsze wyniki pomimo różnych pogłosek, a krytyczne wsparcie w parze USD/CHF znajduje się niewiele niżej, w okolicach poziomu 0,9500. W przypadku wsparcia ze strony FOMC i powrotu powyżej 0,9650/0,9700 po posiedzeniu korzystne będą długie pozycje w parze USD/CHF.
AUD: w parze AUD/USD utrzymuje się lokalne maksimum w okolicach poziomu 0,7850, jednak do odnotowania lokalnych maksimów konieczne jest umocnienie USD, natomiast trend spadkowy wymagałby zejścia poniżej minimum z ubiegłego tygodnia na poziomie 0,7683.
CAD: zastanawiam się nad potencjałem dalszego spadku w parze USD/CAD i szukam rozwiązań na wypadek trendu rosnącego w perspektywie średnioterminowej w przypadku, gdyby posiedzenie FOMC spowodowało, że USD w tym tygodniu ponownie się umocni.
NZD: waluta stara się ponownie umocnić się względem AUD po dużej wyprzedaży w ubiegłym tygodniu. NZD/USD to być może jedyna para z USD, która zachowa strukturę spadkową w przypadku utrzymania się poniżej ok. 0,7650, przy czym potwierdzenie uzyskamy w przypadku szerokiego umocnienia się USD i spadku poniżej poziomu 0,7540.
SEK: wszystko zależy od posiedzenia Riksbank w najbliższy czwartek po tym, jak retoryka banku na posiedzeniu w marcu okazała się wyjątkowo umiarkowana, być może w odpowiedzi na nieoczekiwane umocnienie się SEK względem EUR. W efekcie waluta pozostawała w granicach przedziału, jednak teraz Riksbank będzie uważał, by komunikat nie okazał się zanadto łagodny.
NOK: ceny ropy wsparły ostatni rajd NOK, jednak potencjał wzrostu w znacznej części mógł już zostać zrealizowany. Uwaga na obszar 8,50/55 w parze EUR/NOK, który może być strefą zwrotną i rozpocząć kolejną deprecjację.
Główne nadchodzące wydarzenia ekonomiczne (wszystkie godziny według czasu Greenwich)
- Wielka Brytania: wskaźnik trendów w zleceniach ogółem i cenach sprzedaży (CBI) w kwietniu (10:00)
- Strefa euro: wystąpienie Constancio z EBC (12:00)
- Stany Zjednoczone: wstępny odczyt PMI w sektorze usługowym (Markit) w kwietniu (13:45)
- Strefa euro: EBC ogłasza skup aktywów (13:45)
- Australia: wystąpienie prezesa Stevensa z RBA (22:40)
- Japonia: handel detaliczny w marcu (23:50)
John J Hardy, Saxo Bank
